They don’t know. 
Het meme They don’t know... toont een geïsoleerd personage op een feestje of een sociale bijeenkomst, vaak leunend tegen een muur, met een melancholische of afstandelijke blik. In de tekst wordt They don't know... gevolgd door een gedachte waarvan het eenzame personage denkt dat alleen hij die begrijpt of koestert.
       They don’t know it's still winter
      They don’t know I released
a mixtape in 2014
      They don’t know the real plot
hasn't even started
      They don’t know I can code in r
      They don’t know I was right all along
      They don’t know the heat death
of the universe is inevitable
      They don’t know the silence
is part of the song
      They don’t know I am an artist
Het individu wordt voorgesteld als de enige bezitter van informatie of waarheid die anderen niet kennen, wat een spanning creëert tussen het subject en de anderen, tussen zijn kennis en de sociale oppervlakte. Hij beleeft een ervaring die niet wordt weerspiegeld in de omgeving en illustreert een ambivalentie tussen de frustratie of eenzaamheid van degene die weet; een vorm van trots—of een zelfkritiek op deze houding. Het beeld fungeert als een commentaar op wat er zich afspeelt, met name met betrekking tot onze invloeden.
     
Als ik slaap en gekieteld word, negeert de droom dit gevoel niet: hij integreert het, omhult het in zijn eigen logica. Dit is een voorbeeld van een emotie, een interactie tussen gedachten en lichamelijke aanwezigheid—een spoor van wat zich transformeert. De wereld gaat door mij heen, ik ga ook door de wereld heen. Wat ik voel, wat ik denk, wat ik zeg of projecteer—dat alles overschrijdt beetje bij beetje de grenzen van mijn huid. Ik word beïnvloed door wat mij omringt. Deze verspreiding doet ideeën de grenzen van elk individu overschrijden: tot in beelden, woorden, tekens. Ik word beïnvloed door wat mij omringt. Deze verspreiding doet ideeën de grenzen van elk individu overschrijden: tot in beelden, woorden, tekens.