Naomi Gilon
RÊVER D’OMBRE
ET DE LUMIÈRE
08.JAN.2025

Dromen van licht
en schaduw



Lang verhaal kort: van wrakke karkassen, tot schilders en carrosseriebouwers die experts zijn in allerlei soorten tuning, tot onnatuurlijke wezens en tegenculturen, Naomi's eerste contact is met de kleine handjes die vastzitten aan de zielen van objecten, en ze bevraagt deze restjes in de betekenisverschuivingen die worden teweeggebracht door de ruimte die ze tentoonstelt, zodra deze praktijken zijn ontdaan van hun oorsprong. Zijn interesse is oprecht, gefascineerd en authentiek, niet alleen voor wat er esthetisch wordt geproduceerd, maar ook omdat deze praktijken de droom overstijgen—ze respecteren de droom tot op het punt dat ze hem vorm geven in de werkelijkheid.
       
De monsters —monstrare—schepsels, zielen die in objecten leven, komen onder zijn handen door. Het beest brult nog steeds onder de motorkap en het object is niet meer dan een huid, een rui voordat het in de wereld uitkomt. Vandaag vinden we nog steeds alle sporen van zijn onderzoek, dat nooit ophoudt de ruimte voorbij het tastbare te besmetten. Haar figuren bevinden zich aan de rand van de gemeenschappelijke-collectieve massacultuur, intieme hersenschimmen in eeuwigdurende dracht in lichamen, uitgedrukt in vormen die Naomi met grote scherpzinnigheid specificeert. Ze dreigen zichzelf uit onze verbeelding te bannen, in Alien-stijl. We zijn onwillige gastheren van wezens waarvan we het product zijn, die ons achtervolgen net zoveel als we hun effecten negeren.

Handen zijn een terugkerend motief in Naomi's werk en toen ze voor het eerst verschenen fungeerden ze als structuren voor andere objecten, een beetje zoals de poten van dieren het gewicht van burgerlijk meubilair ondersteunden. Ze lijken de directe belichaming te zijn van de handen die ik me als kind voorstelde toen ik onder mijn bed vandaan reikte om mijn halsslagader aan te vallen, en toch liet geen enkele voorstelling zo'n duidelijk spoor van hun vorm achter voordat Naomi ze tot leven wekte—deze handen waren onze collectieve verbeelding al binnengedrongen, zich uitgehold voorstellend, handen die zelf een amalgaam zijn van de verschillende details die worden gerepresenteerd door mainstream of niche cultuurgoederen; die geen van allen zo trouw zijn aan onze dromen als de handen van Naomi's wezens. En zoals in de beste horrorfilms suggereren de handen het wezen dat we niet al te nauwkeurig afbeelden, net genoeg onderworpen om het geen gezicht te geven: om het leven te geven en het risico te lopen onszelf erin te herkennen.
       De handen bevestigen opnieuw een tastbare realiteit van het beeld: ze leven. Naomi suggereert dat ze niet liegen, dat ze de spanningen onthullen die hen in het hart plaatsen van tederheid, aanraking, marteling, gewicht en zwaartekracht, het verstrijken van de tijd, wrijving, vuisten, klauwen, de rust van omhelzingen, strelingen en klappen, de ijzeren vuist en de fluweelporseleinen hand, keramiek, emaille dat glanst als prachtige auto's.

En vandaag is er de babyborrel. Het is een gelegenheid om de personages die tot leven komen op porselein eens van dichterbij te bekijken, en die op hun beurt een spiegel voorhouden van onze eigen tegenstrijdigheden. De baby, het porselein, de kwetsbaarheid en de dracht van het monster of de creatie van zijn onschuld; net als bij de magische meisjes: de magie werkt, het wordt echt, het dringt het dagelijks leven binnen en brengt zijn nieuwe versie op de wereld. Een soort krachtige LSD.
       Onder de betovering van de objecten, een uitnodiging om te dromen voor de wereld. Een gymnastiek van identificatie en verzet, door onze collectieve verbeelding voorbij het contemplatieve ceremoniële te emuleren. Om opnieuw te dromen, concreet, om het platform dat ons vandaag samenbrengt te transformeren, om onze sociale ketenen te verplaatsen, om onszelf te heroveren in andere representaties dan de rollen die ons daarbuiten zijn toebedeeld. Om onszelf toe te staan deze levende figuren te ontmoeten, om hun ambivalentie te omarmen.
      Via deze verschillende personages nodigt Naomi ons uit om onze fundamentele dubbelzinnigheden te omarmen, want daarin schuilt een levendige kracht, de vermenigvuldiging van onze dromen en onze redenen om ernaar te handelen. Deze paradoxen produceren een onvergelijkbare smaak en vereisen dat we onze eigen tegenstrijdige waarheden volledig omarmen—
       de waarheid van licht
       en schaduw
       de waarheid van mijn eenzaamheid
       en mijn verbondenheid met de wereld,
       de waarheid van mijn vrijheid
       en mijn dienstbaarheid,
       de waarheid van mijn nietigheid en het soevereine belang van elk levend wezen, van alle levende wezens
        de waarheid van leven
        en dood


a§s

Naomi Gilon, Rêver d'ombre et de lumière, papierporselein met transparant glazuur, gebakken op 1230°C, 14,5 × 26,5 × 20 cm, 2024

Naomi Gilon, Le Pierrot, papierporselein met pigmenten en transparant glazuur, gestookt op 1230°C, lijst in getint Meranti multiplex, afmetingen porselein 8,4 × 12,5 cm, met lijst 21,4 × 25,4 cm, 2024

Naomi Gilon, L'Arlequin Alchimiste, papierporselein met pigmenten en transparant glazuur, gestookt op 1230°C, lijst in getint Meranti multiplex, afmetingen porselein 8,4 × 12,5 cm, met lijst 21,4 × 25,4 cm, 2024

Naomi Gilon, Les Siamois, papierporselein met pigmenten en transparant glazuur, gestookt op 1230°C, lijst in getint Meranti multiplex, afmetingen porselein 8,4 × 12,5 cm, met lijst 21,4 × 25,4 cm, 2024

Naomi Gilon, Le fou visionnaire, papierporselein met pigmenten en transparant glazuur, gestookt op 1230°C, lijst in getint Meranti multiplex, afmetingen porselein 8,4 × 12,5 cm, met lijst 21,4 × 25,4 cm, 2024

Jimmy Gilon, productie en vormgeving van de houten decorelementen

Ter gelegenheid van de tentoonstelling wordt er een multiple uitgegeven: kies welke van de personages jou het beste vertegenwoordigt aan de hand van de kenmerken die Naomi heeft beschreven en vraag om een exemplaar van haar kaart.



ANALOG PHOTOS Eléonore Bonello & Delphine Schockert

Kaarten en tentoonstellingstekst gedrukt door Eléonore Bonello
Bar verzorgd door Eléonore, Tilde en Renaud
Bloemen geschonken door Renaud


Naomi Gilon, Rêver d'ombre et de lumière et Les Siamois, 2024
Naomi Gilon, Rêver d'ombre et de lumière, 2024
Naomi Gilon, Le fou visionnaire, 2024
Naomi Gilon, L'Arlequin Alchimiste, 2024
Naomi Gilon, Rêver d'ombre et de lumière  et Le Fou Visionnaire, 2024

Naomi Gilon, Le Miroir, 2024
Naomi Gilon, Le fou visionnaire, 2024
Naomi Gilon, Rêver d'ombre et de lumière, 2024
Naomi Gilon, Rêver d'ombre et de lumière, Les Siamois, L’Arlequin Alchimiste et Le Miroir, 2024
Naomi Gilon, Les Siamois, 202
Work in progress
Uitzicht op studio
Uitzicht op studio
Zoek op
Zoek op
Zoek op
Analog photos door Delphine Schockert